2012
Revolv·er
Σάββατο, 28 Απριλίου 2012 στις 12:00
εγκαίνιαΑντώνης Αντωνίου
Ανδρέας Σάββα
Κούλα Σαββίδου
Άλκης Χατζηανδρέου
Ισμήνη Χαχολιάδου
Γαβριέλλα Κοκία
συμμετέχοντες καλλιτέχνες
Μαρία Ευσταθίου
επιμέλεια
Φιλελεύθερος
χορηγός επικοινωνίας
La Patisserie Panayiotis
Ice Cream Boutique
χορηγός εκδήλωσης
Μπορεί η επανάσταση, προσωπική ή και συλλογική, να γίνει πηγή δημιουργίας;
Γινόμαστε μάρτυρες ακραίων μεταβολών στον κόσμο και «περιστροφών». Είμαστε όμως [και πάνω απ΄ όλα] υπαίτιοι αυτής της αλλαγής. Μας χαρακτηρίζει η ματαιοδοξία, η μισαλλοδοξία, ο εγωισμός, αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε αλλαγή, ηρωισμό και αλληλεγγύη.
Το περίστροφο [revolver] έχει επιλεχθεί στην προκειμένη πρόταση ως σύμβολο, αφού χαρακτηρίζει την αυτοκαταστροφή, αλλά και τον αγώνα [εξέγερση, αντίσταση, επανάσταση | re·volution]. Αναλύοντας κανείς τη λέξη «revolver», μπορεί να καταλήξει σε μια πλειάδα από αφηγήσεις, και να ανακαλύψει όλα όσα η λέξη, ενδεχομένως, κρύβει μέσα της. Η «περιστροφή» [revolve], η «ανταρσία» [revolt], η «επανάσταση» [revolution], ακόμα και η «εξέλιξη» [evolve], έχουν ως αφετηρία, την έννοια «revolver», αλλά ταυτόχρονα εμπεριέχονται σε αυτήν. Έχοντας αυτές τις προσεγγίσεις κατά νου, οι αφηγήσεις που προκύπτουν από το «περίστροφο», μπορούν να πάρουν ατέλειωτες μορφές.
Η ταυτότητά μας [όχι μόνο η εθνική και η συλλογική, αλλά κατ’ επέκταση και το προσωπικό «είναι» του καθενός μας] εναπόκειται στην Ιστορία η οποία προηγήθηκε. Περιστρεφόμαστε γύρω από γεγονότα που στιγμάτισαν τους προγόνους μας, τους παππούδες και τους γονείς μας, οι οποίοι με τη σειρά τους άφησαν τα προσωπικά τους στίγματα από την δική τους «Ιστορία» να παρέμβουν στην ανατροφή μας. Έτσι, είμαστε εν μέρει – και αναπόφευκτα – μια έκφανση των ψυχώσεων και των προβλημάτων των γονιών μας.
Το όνειρο ότι μπορούμε να ανατρέψουμε τη μοίρα μας, πεθαίνει μαζί με την παρούσα πολιτική αναταραχή και οικονομική κρίση. Και – πριν καν καλά-καλά βγούμε από εκείνο το σκεπτικό – βρίσκουμε την κοινωνία μας δεκαετίες πίσω, με την εκδήλωση ενός νέου «ταξικού» διαχωρισμού αυξημένης φτώχειας και κοινωνικής αναταραχής.
Οι δουλειές που παρουσιάζονται στην ομαδική έκθεση «Revolv·er», μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: στις καθαρά προσωπικές ερμηνείες [και προσωπικά ζητήματα] των καλλιτεχνών, και σε αυτές που ξεδιπλώνονται με άξονα τον άνθρωπο και τη ματαιόδοξη φύση του. Η ταχύτητα φυγής, ο χρόνος, οι προσωπικές περιστροφές, το πολιτικό παιχνίδι με επέκταση το κοινωνικό κόστος, μια αθέατη περφόρμανς και τα όσα αφήνει πίσω για να αφηγηθούν από το κοινό, είναι μερικές από τις αφηγήσεις που προβάλλονται.
Η κυπριακή τέχνη ανέκαθεν χαρακτήριζε και περιέγραφε τις κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις που περιέβαλλαν την καθημερινότητα. Εξάλλου, αυτή είναι και ουσία της τέχνης: να σχολιάζει, και με τον τρόπο της να καταγράφει, την ίδια τη ζωή. Στις μέρες τις οποίες διανύουμε, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή των περασμένων μερικών ετών, γίνεται ολοένα και πιο αισθητό το γεγονός πως οι πολιτικές καταστάσεις σε διάφορες γωνιές του κόσμου μεταβάλλονται, μεταβάλλοντας μαζί τους και την κοινωνία, αλλά και την απλή, μπανάλ καθημερινότητα. Τα δημιουργικά και καλλιτεχνικά παράγωγα αυτής της εποχής θα κλιθούν να διηγηθούν και να περιγράψουν το συλλογικό μας χαρακτήρα. Στη δεδομένη χρονική περίοδο που «υπάρχουμε» [και καλούμαστε να υπάρξουμε], φτιάχνουμε Ιστορία: μια ιστορία που ακολουθείται από ένα αβέβαιο μέλλον το οποίο φαντάζει κατάμαυρο. Οι [μικρές] επαναστάσεις που «ξεφυτρώνουν» στην κάθε γωνιά του πλανήτη, συνιστούν ένα μεγαλύτερο κίνημα επαγρύπνησης. Η μαύρη εποχή στην οποία εισερχόμαστε προκαλεί, τουλάχιστο, τη δημιουργία.
Αν δεν μας καθορίζει η κάθε στιγμή στον χρόνο στην οποία ζούμε, τότε τί;»
Μαρία Ευσταθίου
επιμελήτρια εκθέσεων
︎︎︎
