2015
LAOCOÖN
Σάββατο, 19 Απριλίου στις 11:00
εγκαίνιαΓλαύκος Κουμίδης
καλλιτέχνης
Σάββας Χριστοδουλίδης
επιμέλεια
Γλαύκος Κουμίδης
(...και τι είπε ο Λέσσινγκ στον Βγενό)
Όλο και πιο συχνά βλέπουμε την τρέχουσα κοινωνική παρακμή να καταλήγει στην ψυχολογική βία, και το χειρότερο, να επιφέριε, ευθέως πιο, τον φυσικό πόνο σε πολλούς συνανθρώπους μας.
Πρόκειται για μια θλιβερή πραγματικότητα που φέρνει ξανά στο προσκήνιο παλαιότερες φιλοσοφικές διαμάχες για τον ρόλο της Τέχνης, και επιβάλλει τον αναστοχασμό σε ό,τι αφορά τους τρόπους απόδοσης της δικής μας κοινωνικής καταπόνησης, του ανθρώπινου πόνου τελικά.
Σ’ ένα πρώιμο κλασικό έργο τεχνοκριτικής ο Λέσσινγκ (1729-1781) αναφέρεται στην «τραγική ευγένεια» του Λαοκόοντα, σε εκείνο το μαρμάρινο σύμπλεγμα που παριστάνει τον Τρώα ιερέα και τους δύο γιους του να στραγγαλίζονται από τα φίδια που είχε στείλει η θεά Αθηνά. «Λαοκόων: Πραγματεία για τα όρια της ζωγραφικής και της ποίησης», είναι ο τίτλος του κριτικού έργου, στο οποίο ο Λέσσινγκ εκφράζει την άποψη πως οι καλλιτέχνες δεν θα μπορούσαν να αναπαραστήσουν ρεαλιστικά τη δοκιμασία των θυμάτων, αλλά θα έπρεπε να την εκφράσουν διατηρώντας ταυτόχρονα το κάλλος.
Πόση τραγική ευγένεια (αλλά και ειρωνία) θα μπορούσε να χωρέσει στο δικό μας παρακμιακό τοπίο, αυτό επιχειρή να “συγκόψει” ο Γλαύκος Κουμίδης με την εικαστική εγκατάστασή του στο Φυτώριο Εικαστικής Καλλιέργειας.
︎︎︎
